Οικογενειακό πλάνο σε καιρούς κρίσης

Τις προάλλες η κόρη μου μού εκμυστηρεύτηκε ότι μια συμμαθήτριά της έκλαιγε στο διάλλειμα και έλεγε στα υπόλοιπα παιδάκια ότι "αν δε βρει σύντομα ο μπαμπάς δουλειά, θα χρειαστεί να φύγω για την Γερμανία".

Με αφορμή αυτή την ιστορία που μας στενοχώρησε πολύ, άρχισα να σκέφτομαι τι πραγματικά πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά όχι μόνο για την περίοδο κρίσης που διανύουμε, αλλά και γενικά για τους στόχους και τα πλάνα που πρέπει κάθε οικογένεια να βάζει.

Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι το παιδί του σχολείου δεν πρέπει να ζει σε ένα συννεφάκι εκεί ψηλά, αποκομένο από ο,τιδήποτε απασχολεί την οικογένεια.  Ο κάθε γονιός θα πρέπει, όμως, να μετρήσει τις αντοχές του παιδιού του και να λαμβάνει υπόψην του την μεγάλη ανάγκη του για ασφάλεια που είναι απαραίτητη σ'αυτή την ηλικία.  Η ιδέα της μετακόμισης σε άλλη χώρα, ένα διαζύγιο, μια νέα δουλειά του γονιού που τον κρατάει αργά στο γραφείο, είναι φυσικό να φέρει τα πάνω-κάτω στη ζωή του.

Απ'την άλλη πλευρά το να ενημερωθεί το παιδί για τους στόχους της οικογένειας και να συμμετέχει  σ'αυτούς είναι κάτι παραπάνω από θετικό: προετοιμάζει το παιδί για το "δύσκολο" αύριο, του τονώνει την αυτοπεποίθηση και το μαθαίνει να προσπαθεί για ένα κοινό σκοπό.

Μπορεί να φαίνεται περίεργο αλλά σκεφτείτε την οικογένειά σας σαν ένα μικρό κοινοβούλιο (όχι απαραίτητα το ελληνικό...) όπου γίνονται προτάσεις, θέτονται προβλήματα και αποφασίζεται η περαιτέρω γραμμή πλεύσης. 

Καθίστε όλοι μαζί (κλειστή η τηλεόραση, το ίντερνετ κλπ) και συγκαλέστε οικογενειακό συμβούλιο. Καταθέστε κατόπιν τις προτάσεις σας πάνω:

- στα οικονομικά της οικογένειας πχ. πείτε του ότι πρέπει να κάνουμε οικονομία γιατί σε μας όπως και σε όλους τους γνωστούς και φίλους μειώθηκε ο μισθός

- στα μέτρα που πρέπει να παρθούν ώστε να επανέλθει η ισορροπία, πχ. μετρημένες αγορές στα ρούχα, παιχνίδια, μικρότερο χαρτζηλίκι, εναλλακτικοί τρόποι διασκέδασης (κοντινές εκδρομές, φιλικές επισκέψεις κλπ)

- σε μελλοντικά σχέδια-όνειρα (πχ. διακοπές, αγορά ενός home-cinema, ενός σπιτιού, ενός εξοχικού...) με το εργαλείο της αποταμίευσης

Κι αν αρχίσετε και γελάτε με τα μελλοντικά όνειρα σε καιρούς κρίσης, έχω να σας πω ότι μεγάλωσα σε μια φτωχή οικογένεια που είχε όμως μεγάλα όνειρα σε σχέση με το μηνιαίο εισόδημά της.  Μπορεί να της πήρε λίγο περισσότερο αλλά τελικά τα κατάφερε... Και μας σπούδασαν οι γονείς μας και μας εξασφάλισαν μια αξιοπρεπή στέγη πάνω από τα κεφάλια μας κατά την ελληνική συνήθεια.  Αλλά βοήθησαν όλοι: υπήρχαν χρονιές που βάζαμε στο οικογενειακό βιβλιάριο καταθέσεων ό,τι βγάζαμε τα Χριστούγεννα από τα κάλαντα...

Και αυτό δεν είναι καθόλου μελό, γιατί έτσι ακριβώς έγινε...