Μια τυπική μέρα στη ζωή της μητέρας μου (40 χρόνια πριν)!

Ρουτίνες, ρουτίνες, συνέχεια μιλάω και γράφω για ρουτίνες που κρατάνε το σπίτι καθαρό και οργανωμένο.  Ρουτίνες που δεν γίνονται ενστικτωδώς αλλά με χαρτί και μολύβι ή με το smartphone στο χέρι.  Πως άραγε κράταγε το σπίτι της η μητέρα μου;  Τώρα που ασχολούμαι περισσότερο με αυτά τα θέματα ξεκαθαρίζουν μέσα στο μυαλό μου οι καθημερινές της κινήσεις 40 χρόνια πριν:

funstuffcafe.com

Πρωινή ρουτίνα:

• σηκωνόταν νωρίς το πρωί πριν απ' όλους

• φρόντιζε πρώτα τον εαυτό της: καθαριότητα (έκανε ντους χωρίς να μπαίνει στην μπανιέρα για να μην μας ξυπνήσει!), ντύσιμο (φούστα, καλσόν πάντα)

• προσευχόταν

• μας ξύπναγε (προικισμένη με εκπληκτική φωνή σοπράνο η φωνή της ακουγόταν κάτι σαν "εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες"!)

• έφτιαχνε πρωινό για όλους (έστιβε 3 μεγάλα ποτήρια πορτοκαλάδα με τα χέρια κάθε μέρα, πολλές φορές και το απόγευμα), μαρμελάδες σπιτικές, βούτυρα, ψωμιά μέχρι να σκάσουμε.  Μετά από μας έτρωγε κι εκείνη.

• μας σταύρωνε πριν βγούμε από την πόρτα

indulgy.com

Η μέρα της

• πρώτη σκέψη "τι θα μαγειρέψω σήμερα;" (μπορούσε να το κάνει χωρίς να προγραμματίζει από την προηγούμενη γιατί α) είχε πάντοτε γεμάτα ντουλάπια τροφίμων και ψυγειοκαταψύκτη, και β) γιατί είχε περιορισμένη γκάμα φαγητών να ετοιμάσει (δεν υπήρχε τότε το pinterest να την ξεμυαλίσει και οι ξένες κουζίνες ήταν άγνωστες λέξεις))

• δεύτερη σκέψη "μου λείπουν κάποια ψιλοπράγματα".  Και να οι βόλτες στο φούρνο, στο μανάβικο και το μπακάλικο της γειτονιάς.  Συνάντηση στο δρόμο με την κυρία Τούλα: "τι κάνουν τα παιδιά;", "θα βρέξει, Τούλα μου, κι έχω βάλει πλυντήριο"...

• μετά το μαγείρεμα (γιατί αυτό έπρεπε να τελειώσει πρώτα), πάλευε με το σπίτι: κρεβάτια, σκούπα καθημερινά -όχι ηλεκτρική, απλή με πανί-, τουαλέτες (τη μυρωδιά της χλωρίνης την έχω τόσο συνηθίσει που δεν μου φαίνεται δυσάρεστη...), σιδερώματα (ντάνες τα ρούχα γιατί συνήθιζε να σιδερώνει τα πάντα εκτός από τις κάλτσες), πλυντήριο (έπλενε πολλά ρούχα στο χέρι γιατί το πλυντήριο δεν το είχε πάρει με καλό μάτι - μόνο για πετσέτες/σεντόνια)

• σιγύρισμα (αυτό δεν της έπαιρνε πολύ ώρα γιατί το σπίτι μας είχε μετρημένα πράγματα.  Αυτό που θυμάμαι ήταν ότι οι ντουλάπες, τα ντουλάπια και τα πατάρια ασφυκτιούσαν.  Η μεταπολεμική γενιά δεν πετούσε εύκολα πράγματα...) 

• το μεσημέρι ξεκουραζόταν μισή ωρίτσα.  'Οταν σηκωνόταν, έφτιαχνε καφέ ελληνικό για να ανοίξουν τα μάτια της

theurbanhousewife.com

Βραδυνή ρουτίνα

• Το απόγευμα ετοίμαζε το βραδινό φαγητό (ξεχωριστό φαγητό παρακαλώ από το μεσημεριανό, ζούσαμε για να τρώμε!)

• μάζευε πάντα την κουζίνα και έβγαζε έξω τα σκουπίδια

• τηλεόραση (κάποια ελληνική ταινία, κάποια σειρά)

• προσευχή

• παραπατώντας απ' την κούραση πήγαινε για ύπνο

Σάββατο απόγευμα: μόνη της πεντικιούρ, μανικιούρ, μπικουτί γιατί την Κυριακή είχε εκκλησία

Κυριακή: πολλές φορές τη θυμάμαι να πηγαίνει ένα ταψί με ψητό στο φούρνο για να το ψήσει.  Πήγαινε και το έπαιρνε το μεσημέρι.  Ως σήμερα δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο!

Η μαμά μου είναι σήμερα 79 χρονών, έχει 3 παιδιά και 3 εγγόνια και πρόσφατα μου είπε ότι αισθάνεται 17.  Τι να πει κανείς... Τα συμπεράσματα δικά σας! Φιλιά!

UPDATE:
Επειδή υπάρχει κάποιος ανώνυμος σχολιαστής που δικαίως τονίζει πόσο υπερφορτωμένη εξακολουθεί να είναι η σημερινή γυναίκα επειδή εργάζεται, νομίζω ότι πρέπει να συμπληρώσω ότι αρκετές γυναίκες της γενιάς της μητέρας μου (συμπεριλαμβανομένης της μητέρας μου) εξασφάλιζαν κάποιο εισόδημα κάνοντας συχνά-πυκνά διάφορες δουλειές του ποδαριού (τώρα τις αποκαλούν part-time) για να εξασφαλίσουν τις ξένες γλώσσες και τα φροντιστήρια των παιδιών τους.  Επιπλέον πολλές από αυτές γηροκομούσαν τους άρρωστους συγγενείς τους, κρατούσαν τα παιδιά της γειτόνισσας και πρόσφεραν βοήθεια στη γειτονιά ή στην εκκλησία χωρίς να περιμένουν καμμία ανταμοιβή.