 |
| Photo to-dialeimma.blogspot.gr |
Πρόσφατα είχα τη μικρή στο σπίτι με μια καλή βρογχίτιδα. Αναγκαστικά καταφύγαμε σε αντιβίωση, σιρόπια και άλλα μικρά και εκνευριστικά χαπάκια για να δούμε καλυτέρευση.
Το παιδί, εκτός του ότι είχε μπαφιάσει μέσα στο σπίτι, έπρεπε κάθε 6-8 ώρες να καταπίνει όλα τα παραπάνω σκευάσματα που, όχι μόνο δεν μύριζαν ωραία, αλλά κάθε βράδυ έπρεπε να διακόπτει τον ύπνο της για να τα παίρνει. Ως γνωστό, κάποια φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται αυστηρά κάθε 8 ώρες για να είναι αποτελεσματικά.
Το τι γινόταν κάθε βράδυ, δε λέγεται... Κάναμε σα δυο γάτες που μαλώνουν. Τελικά για κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση και δε χρειάζεται να καταφεύγουμε στον καβγά και την αναστάτωση. Στη δική μου περίπτωση έπιασε το εξής:
-όταν μου έλεγε ότι το φάρμακο έχει απαίσια γεύση, συμφωνούσα μαζί της αλλιώς σκεφτόμουν ότι θα της έλεγα ψέμματα
-της εξηγούσα λίγο πιο δραματικά από την πραγματικότητα τι μπορεί να συμβεί αν δεν το πάρει (δεν θα μπορεί να πηγαίνει σε παιδότοπους, εκδρομές κλπ)
-την κοιτούσα στα μάτια αποφασισμένη να τελειώνουμε γρήγορα και όχι να γυροφέρνουμε το κουταλάκι μισή ώρα. Της έλεγα να πλησιάσει η ίδια το κουταλάκι. Δεν έγερνα προς το μέρος της παρακαλώντας.
- κάποια στιγμή την άφησα να το προετοιμάσει μόνη της (είναι 7), δηλαδή να βάλει το φάρμακο από το μπουκάλι στο κουτάλι και να το πιει.
Τι άλλο βοήθησε: τα συνοδευτικά υγρά, δηλ. χυμός μήλου (που της αρέσει) και νερό. Επίσης μια-δυο μπουκιές ψωμί μετά το φάρμακο.
Ψάχνοντας να βρω κάποια επιπλέον βοήθεια, ανακάλυψα το site του 4ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου που παρέχει πιο εξειδικευμένες πληροφορίες. Ρίξτε μια ματιά και περαστικά σε όλα τα αρρωστούλια!
Εγω σε ενα συγκεκριμενο πικρο βαζω παντα ζαχαρη!
ΑπάντησηΔιαγραφή